TOBACCO In Het Nieuws

Wat meer dan 10 jaar geleden begon als act, groeide uit tot een hartverwarmend complimentenbedrijf dat gasten voorziet van waardevolle waardering. Mannen en vrouwen, die met oprechte aandacht en een persoonlijk compliment de deelnemers van een evenement verrassen. De samenwerking met het Amsterdamse TOBACCO Theater is daarom geen toeval. Komend weekeinde wordt bijzonder, want dan betreedt voor de 100e keer een Meisje van het Compliment deze prachtige locatie.

Een inspirerend gesprek met oprichtster Suzanne Penning.
‘Er is in de afgelopen tijd – los van corona – heel veel veranderd in de entertainment business!’ vertelt Suzanne Penning, eigenaar van de Meisjes van het Compliment, ‘Waar een aantal jaren geleden voornamelijk als mooie vrouwen paradeerden tussen de gasten en het bedienend personeel, is er een beweging gaande die gasten meer wil erkennen in hun authenticiteit’. Vandaar dat je ook meer authentieke en charismatische entertainers op evenementen ziet. Als bedrijf zijn we natuurlijk heel blij met deze verandering. Iedereen wilt allemaal als mens toch het liefste echt gezien worden. Opmerkelijk is dat eventorganizers ons na een opdracht vaak vragen: hoe doen jullie dit toch?

Anderhalve meter economie vraagt om andere aanpak
Verbinding maken op evenementen is niet meer zo makkelijk als voorheen. Een borrel aan de bar na een voorstelling kan niet meer. Bij evenementen zijn er vaste plekken op 1,5 meter en door de hybride events zijn er ook veel mensen online aanwezig. De mensen die wel aanwezig zijn komen minder snel los. Een persoonlijk gesprek aangevuld met oprecht compliment brengen mensen terug bij hun hart en gevoel en haalt ze uit hun hoofd, iets wat cultuurbeleving ook teweegbrengt bij mensen. Vandaar de mooie klik die we als Meisjes van het Compliment ervaren bij TOBACCO Theater, voegt Suzanne eraan toe.

Recht naar de essentie
De Meisjes van het Compliment zijn specialist in het geven van positieve, persoonlijke aandacht en oprechte complimenten. De complimenten worden met de hand geschreven op een complimentenkaart. Op het kaartje staat waardering en erkenning centraal. Ze worden persoonlijk voorgelezen en uitgereikt aan de ontvanger. Uit ervaring worden de kaartjes opgeborgen als echte schatten.

Groter dan de som van de delen
Het oprechte goede gevoel die je de mensen zo geeft, stroomt door naar de algemene sfeer en een positieve beleving van een evenement. Het maakt de Meisjes van het Compliment een unieke aanvulling. Door hun achtergrond in psychologie, gedragswetenschap, coaching, theater, en storytelling zijn ze een expert in het verbinden en verblijden van mensen. Het zijn géén promotiemeisjes, zomaar actrices of algemene gastvrouwen, maar sociale communicatiespecialisten met dito achtergrond die met aandacht jouw gast benaderen.

Over de Meisjes van het Compliment
De Meisjes van het Compliment weten als geen ander hoe ze kunnen verrassen, verblijden en verbinden! Of dit nu gaat om een bedrijfs- of netwerkevenement of om een bruiloftsfeest; overal creëren ze een positieve sfeer en een onvergetelijke beleving met persoonlijke complimenten en aandacht voor de gasten die zich uniek, aantrekkelijk en bijzonder gewaardeerd voelen.

Meer info : info@meisjesvanhetcompliment.nl

“Het valt toch wel mee dat Corona”. Dat is wat ik de eerste twee weken hoorde. En ondertussen ontvingen wij bij TOBACCO de ene na de andere annulering. Collega’s die mij voor gek verklaarden dat ik zei dat het een tsunami van ellende wordt in de evenementenwereld.
Welnee Erik, we horen wel wat locaties klagen maar de meesten merken er eigenlijk niet zoveel van. Dat wordt ons gezegd als we navraag doen…. Mijn antwoord was heel eenvoudig: Dan jokken ze en proberen ze mooi weer te spelen voor de buitenwereld. Je kan ook zeggen: ze liegen dat ze barsten en durven de waarheid niet onder ogen te zien en gaan dan midden op de weg staan en wachten tot de auto met de grote koplampen dwars over hun heen rijdt en ze een dag later op het bordje worden uitgeserveerd van een restaurant in Uitgeest.
Twee weken later vielen de eerste locaties al om en durfden de eersten ook te gaan zeggen dat het toch wel heel hard achteruit holt. Ja, als Arjen van Dijk gaat… dan is het geen schande meer. Ja, dank je de koekoek heren en dames. Wat is dat nou toch. Verschuilen en je kop in het zand steken is wel heel makkelijk. Hop aan de slag en de barricades op. Gewoon eerlijk zeggen wat er gebeurt en kijken hoe je daar nog een beetje positief mee om kan gaan.

Nu mag een sexwerker bij ons om de hoek wel haar gasten van voren en achter ontvangen, mag Joop van de Ende (of zegt zijn naam genoeg in deze tijden?) zeggen dat ie het maar slecht vindt dat de culturele wereld niet als één man naast elkaar gaat staan (en zelf zich een beetje gaat verschuilen in zijn bunker in Blaricum) en mag de gemeente Amsterdam 4,8 miljoen euro gaan uitgeven om te gaan onderzoeken waar een nieuw theater moet komen te staan … En de niet gesubsidieerde theaters en evenementenlocaties… die vallen binnen een half jaartje allemaal om. Ja dat mag allemaal deze dagen in evenementenland Holland. Oooooh nog niemand dat horen zeggen dat ie op omvallen staat? Dat komt vanzelf geloof mij, maar er moet er eerst eentje over de dam wankelen en dan durven er meerdere te volgen om het droeve nieuws te gaan melden aan de vakbladen.
En dat TOBACCO Theater van ons dan? Wij staan fier overeind omdat we op tijd de storm aan zagen komen en we de maatregelen op tijd hebben kunnen nemen. En vooral omdat we gelijk hebben durven zeggen dat er heel zwaar weer op komst is en dat we de vinger in de dijk moeten zetten om de uitgaande geldstroom tegen te houden.

En nu? Hoe is het nu dan in evenementen land? Er worden grootse feesten georganiseerd maar dan voor de mensen uit de branche. Of het een succes wordt… ik hoop het waarlijk als god mij stane bij, maar heb mijn twijfeltjes. Zin in een feestje. Ik nog niet. Mensen zeker gaan aanhoren hoe goed het met ze gaat en hoe goed ze met de covid regels nu omgaan en dat ze alleen maar blije en zeer tevreden klanten hebben. Want je denkt toch niet dat ze opeens wel eerlijk gaan zeggen hoe kut het eigenlijk gaat? Ik zet dan toch liever eerst even eerlijk mijn schaapjes op het droge. En dan ga ik wel weer naar feestjes en zeg dat het nog steeds klote gaat. Want ik doe niet wat ik echt leuk vind en dat is creëren.

Is livestream dan het nieuwe financiële event wonder? Welnee joh, het is een pleistertje op de wonde. Al zie je nu wel opeens locaties in Doorn, Venlo en Purmerend een paar rits rats camera’s neerzetten, plaatselijke fotograaf uitnodigen en dan trots verkondigen dat ze een livestreamstudio hebben. Dat wordt het dan ook niet. Of je pakt het goed aan in de grote steden Amsterdam of Rotterdam of asjeblieft helemaal niet! Maar niet een hooischuur ombouwen tot studio. Gewoon lekker niet doen. En dan goed bedoel ik ook echt goed dus in een omgeving waar de sprekers, gasten en techniek zich prettig voelen en de professionele uitstraling van het beeldscherm afspat. Daar waar kijkers denken, hier blijf ik geboeid aan mijn Mac hangen. Dus ook geen glazen kooi waar je de daken van een industrieterrein op de achtergrond ziet en ook niet eentje waar je de stagiaires hoort giechelen en de verbinding niet snel genoeg is. Tandenknarsende voorbeelden van locaties die hun kop weer uit het zand proberen te steken maar proberen slijmerig te tongzoenen als ze net een droog beschuitje hebben verorberd. Alleen handig bij pfeiffer..

Maar ja, wat dan wel als je geen locatie bent met een theatrale uitstraling, professionele technici en ook geen ruimte voor publiek hebt dat achteraf, gezamenlijk met de sprekers, kan blijven dineren in de theaterzaal? Ja wat dan lieve vrienden van de evenementenwereld? Heeft u even…? De komende tijd gaan we daarom tot zeker 1 januari alleen maar leuke dingen doen die we zelf zo ontzetten hebben gemist of nog steeds missen in Amsterdam. We gaan onze zalen eens een keertje heel anders gebruiken…en dat wordt toch leuk!
Wat we gaan doen naast onze professionele livestream studios Amsterdam ?

Dat vertellen we natuurlijk pas over twee weken….

Met een ferme groet,

Erik van Wilsum

D’Erikteur TOBACCO Theater Amsterdam en Livestreamstudios Amsterdam

Mensen vragen mij tijdens een netwerkborrel wel eens: “Erik, hoe kom je nou aan een theater?”. En net op het moment dat ik dan wil antwoorden, dat het gewoon puur geluk is geweest en dat ik helemaal geen theater wilde beginnen, dan zijn de ‘geïnteresseerden’ al bezig met hun volgende vragen. “Heb je zeker een uitgebreid business plan op los moeten laten? Heb je van die dure adviseurs ingeschakeld of heb je een spoedcursus bij Joop van den Ende gevolgd? Vertel eens Erik, hoezo heb je een theater en waarom, vooral waarom toch?”
Ik denk dan nog steeds wat leuk die interesse… Maar als de man in kwestie dan probeert aandachtig te gaan luisteren komt er meestal toch een nog belangrijker iets langs; de gin-tonicjes of een dame in kokerrokje om daar toch ook nog wat wulpse blikken heen te strooien.  Ach…ik denk dan, laat ook maar.

Oorlelletjes
Maar hoppa daar vliegen de vragen alweer rond mijn oh zo tere oorlelletjes…
“En hoeveel ton subsidie krijg je dan? Is dat monumentale pand echt in eigendom van jullie? Hebben jullie dat echt zelf ingericht? Ook de horeca zelf opgezet? En Heineken… Die draaien jullie zeker bijna de nek met een wurgcontract? Het is gewoon schorem vind je niet Erik?”
En net als ik wil zeggen: “Nee, nee, Heineken hebben we zelf gekozen, we mogen van ze af wanneer wij willen, maar die behoefte hebben we helemaal niet. Het zijn juist geweldige mensen die graag met ons meedenken.” Komt de volgende vraag alweer  opdoemen voor ik het antwoord ook maar geheel kan uitspreken.
Het staat wel interessant te praten met een theaterdirecteur maar echt geïnteresseerd, welnee! Gezien worden is voor hen veel belangrijker want daarna kan je met een cocktailtje in de hand aan de slag bij de kokette kokerrokjes. Reuze interessant.

Papier hier!
Nu dus maar voor eens en altijd op papier, voor iedereen die het echt interesseert! Ja, we zijn eigenaar van het pand. Ja, we hebben zelf beslist in de aankleding, het is dus precies zoals wij het willen hebben. En nee, we ontvangen geen subsidie en we houden wel onze eigen broek op.
Ik zal je eens vertellen hoe dat gaat, want het is best wel een bizar verhaal hoe dat ging.
Voor dit theater op ons pad kwam verdiende ik al mijn florijnen in de evenementenbranche met mijn bedrijven Uitjesbureau, Uitjes.nl, Styling.nl en Feestproducties. Voor de meer dan 3000 bedrijfsuitjes en events die we per jaar daarmee organiseren, zochten we een grotere kantoorruimte. Dit vonden we in het voormalige Cosmic-theater, een van de vele theaters die het, ondanks dat zij wel bakken vol geld subsidie kregen, het helaas niet heeft gered.
Je zoekt een kantoorruimte en je koopt een theater, logisch toch? Maar laten we dan die theaterzaal die er ook bij zit, ook maar gaan gebruiken! En zo werd ik in eens een theater d’ erikteur.

Vrijheid
We hebben die financiële gok dus gewoon genomen. Ondanks dat de gemeente er, toen in 2008, veel moeite mee had dat een theater ook commerciële activiteiten ontplooide.
En zie, nu in 2016, organiseren we al meer dan 5 jaar met veel succes commerciële activiteiten in onze eigen locatie, en daarmee betalen we met veel plezier onze culturele voorstellingen. Lekker cultureel geld over de balk smijten… Heerlijk toch!

Theater is gratis
Iets moois organiseren zonder dat je op het geld hoeft te letten. Man oh man, wat een plaatjes van voorstellingen en festivals hebben we gehad zoals Shirma Rouse, Kasper van Kooten, Eric Vaarzon Morel, ADE, IDFA en oh nog zoooo veel meer…Op dit moment staan op stapel Club Carolina, Nina Beem (Nachtvlinder), Vincent Bijlo, Tim Akkerman, Praful en de TOBACCO Jazzdagen. Nog mooier: we bieden ons theater en ook ons personeel en techniek geheel gratis aan voor deze culturele voorstellingen! Cultuur een open podium bieden, wat een ongelooflijk gevoel van vrijheid!

Voorgeknoopte stropdassen
Nog even terug naar de netwerkborrel dan. Hoe het daar gaat..
“En wie komen er dan bij jullie? En wie boeken dan jullie theater voor die commerciële activiteiten? Zijn dat van die mannen in pak met een voorgeknoopte stropdas en een wit T-shirt onder het blauwe overhemd? En drinken ze na afloop wel wat? En zijn het niet alleen maar mannen?“
En, en, en……

Kruipende vrouwen
“Rustig mijn vriend,” krijg ik er dan nog net tussendoor, “bedrijven die bij ons boeken zijn prachtige bedrijven zoals Esquire, Keune, RABO, L’Oreal, Nike, Yves Saint Laurent, LINDA, Calvin Klein, Heineken, Discovery en als we kijken naar de man/vrouw verhouding is het 63% vrouwen die bij ons de theaterdeur platlopen.”
“En of ze wel drinken… Mijnheer ze kruipen hier over de vloer na de lekkere huiswijntjes.

Uw laatste vraag was toch of ik getrouwd ben… “Wat denkt u?”
Ja!

Erik van Wilsum | D’Erikteur & Eigenaar(dig)

Ik schrok van de heftigheid waarmee de trilling van de bel door het theater werd gestuwd.
Wat een brute kracht en wat een emotionele schreeuw om gehoord te worden.
Ik liep op dat moment, het was 8 uur ”s morgens en ik was de enige op dat moment in mijn Amsterdamse TOBACCO theater, langs de voordeur en wist niet hoe snel ik de deur eerst van het slot moest halen. De  bel bleef maar onophoudelijk maar gaan, en uiteindelijk kon ik gelukkig nogal gestreden de deur open doen.
Ik keek snel om de hoek van onze grote hoge eiken deur en was zeer nieuwsgierig wie er nou zo een onrustige en onbedwingbare drang had om binnen te komen.
Ik wilde nog vragen, zijn de Russen toch eerder binnengevallen als we dachten of heeft Ajax weer een FC Utrecht verdediger voor te veel geld als spits gekocht, maar nee, voor mij stond in zwarte jeans, Adidas sneakers en een lange bruine suede jas …in hoogst eigen persoon onze koningin Maxima!!

Ik dacht nog heel even..logisch ..dus je hebt toch uiteindelijk wel voor mij gekozen nadat ik je de eerste zoen in een restaurant op de allerhoogste verdieping in New York aan Willem heb zien geven. Je had me dus wel gezien!
Helaas was er toen nog geen mobiele telefoon om het vast te leggen maar wel aanwezig was mijn Hollandse trots en natuurlijk ook wel mijn Hollands nuchtere ongeloof( lees jaloezie) dat ik jou aan de bar, omringd met Mc Gregor klerenkasten , mocht aanschouwen met onze Willem.
Schurend en vleiend ging me dat te toch tekeer en ik dacht toch eventjes tussen het vozen door met onze prins pils dat daar onze eerste liefdesvonk oversprong.. dat dacht ik tenminste …

Maar ik zag al snel aan de deur de reactie van Maxima: ze keek me aan alsof ze een gezicht zag waarbij  mijn moeder bij haar laatste wee de eerste secondes  van mijn geboorte een kleine doch stevige hikaanval had gekregen. Ook wel eens omschreven als verbazing in combinatie met shock.

Ik zei stotterend ” maar excuseert u mij koningin Maxima, maar het congres waarbij u hoofdgast bent en waarvoor we vandaag nogmaals alle controles gaan krijgen om uw veiligheid te waarborgen is pas morgen.”

” ja, dat weet ik  maar is het toch goed als ik binnen mag komen”, vroeg Maxima.
” ja, natuurlijk” antwoordde ik, ” maar ik ben nogal vertast en er is hier verder niemand en eigenlijk is onze commercieel directeur Frank Hekelaar degene die alles begeleidt en regelt. Ik sta eigenlijk vanaf de zijlijn trots te stralen dat morgen het congres over oa micro economie plaatsvindt. Ik ratelde maar door.. En eeeehhh ..Ik  heb natuurlijk wel het boek gelezen van uw grote voorbeeld Muhammad Yunus, het verhaal van de Grameen bank gelezen. De man die later zelfs winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede is geworden. Maar heb me verder niet voorbereid op uw komst.”
Het bleek gelukkig geen probleem want Koningin Maxima kwam langs op eigen initiatief zo stelde ze mij gerust. Ze wilde zich gewoon goed voorbereiden op de dag van morgen . Ik heb haar toen snel binnen gelaten. En heb haar een rondleiding in ons prachtige theater mogen geven. Ze moest namelijk toch al in Amsterdam zijn die ochtend en wilde graag dit, voor haar nog onbekende theater, graag eerst met eigen ogen ervaren.
Nog snel samen aan de bar een cappuccino gedronken en wilde net mijn heimelijke New York geheimpje verklappen om zo te ontdekken of ze mij toch wel gezien had
Ik voelde een bepaalde mooie sfeer tussen ons in dat lege theater…ik dacht heel even……
Maar de deurbel ging zonder enige aarzeling en ik zag vanuit mijn ooghoeken op de camera dat de zware jongens het bezoek van 12 minuten en 38 secondes abrupt kwamen afbreken. Het was kwart over acht en de grote zwarte Mercedes stond voor de deur.

De volgende dag deed Frank voor ons het welkom samen met burgemeester Van der Laan. Ik probeerde natuurlijk nog wel op de achtergrond oog contact te zoeken met onze Koniningin maar helaas gingen haar wulpse blikken niet richting mij.
Het kontje van mijn commercieel directeur was van een zodanige micro kwaliteit dat ik mijn Waterloo heb gepakt. En daar kon ik goed vrede mee hebben.
Ik had mijn Festival al lang gewonnen!

Erik van Wilsum I D” Erikteur